Nostalgie

Het idee voor deze blog kwam toen ik een oude foto zag van een treinstation. Het treinstation Driebergen-Zeist waar vandaan ik sommige reizen in mijn jeugd begon en later kwam ik er bijna elke dag toen ik van baan veranderde. Ik heb heel wat herinneringen aan dit station. En de eerste is wanneer ik misschien 5 jaar oud ben, zittend op de stang van mijn vaders fiets. En we wachten op een trein die voorbij zal gaan. Ik was gebiologeerd door het treinwachters huisje. Het was de plek waar de man zat die de spoorbomen sloot en opende om het verkeer veilig te laten oversteken. 

Tijd verandert alles dus het huisje werd afgebroken en de spoorbomen sluiten en openen al jaren automatisch. Het huisje en de man waren niet langer nodig. Gewoon een herinnering uit het verleden, van een tijd toen ik nog een kleine jongen was.

Nóstos en álgos, twee Griekse woorden, nóstos betekent terugkeren en álgos pijn. Het werd voor het eerst gebruikt in de 17e eeuw om de mentale staat te beschrijven van soldaten die ver weg van huis vochten. Eigenlijk was het een vorm van melancholie.

Nostalgie kan verwijzen naar een algemene belangstelling voor het verleden, persoonlijkheden en gebeurtenissen, vooral de "goede oude tijd" uit perioden eerder in iemands leven.

Hoe meer ik ontdek over het leven, hoe meer ik moet concluderen dat het verleden niet altijd zo goed was als ik dacht. Als ik meer informatie over het grotere plaatje en de hele context van een situatie uit het verleden krijg, blijkt het minder goed en mooi dan ik dacht dat het was. De vage herinneringen en vergeelde foto's laten een geromantiseerd en bijgesneden beeld zien van wat eens was. De slechte delen ik ben geneigd om te vergeten en ik snij ze uit het 'beeld'.

Sommige herinneringen van het verleden zijn de meest duidelijke voor mij, ik herinner mij de situatie, het gevoel, de geur, enzovoort. Maar ik leef in het hier en nu en voeg nieuwe pagina’s toe aan het boek van mijn leven. Nostalgie betekent voor mij niet dat ik leef in een verlangen naar het verleden. Soms is het gewoon leuk om terug te denken aan de dagen van weleer en te denken en geloven dat het allemaal goed was.

Fragment uit ‘Testament’ van Boudewijn de Groot

Na 55 jaren in dit leven
Maak ik het testament op van mijn jeugd
Niet dat ik geld of goed heb weg te geven
Voor slimme jongen heb ik nooit gedeugd
Maar ik heb nog wel wat mooie idealen
Goed van snit hoewel ze uit de mode zijn
Wie ze hebben wil die mag ze komen halen
Vooral jonge mensen vinden ze nog fijn

Voor mijn ouders is het album met de plaatjes
Die zo vals getuigen van een blijde jeugd
Maar ze tonen niet de zouteloze praatjes
Die een kind opvoeden in eer en deugd
En verder krijgen z'alle dwaze dingen
Terug die ze mij teveel geleerd hebben die tijd
Ze kunnen mij tenslotte ook niet dwingen
Groot te worden zonder diep berouw en spijt

Verder niets er zijn alleen nog een paar dingen
Die ik houd omdat geen mens er iets aan heeft
Dat zijn mijn goede jeugdherinneringen
Die neem je mee zolang je verder leeft

Nostalgia.....

The idea for this blog came up when I saw an old picture from a train station. Its the train station Driebergen-Zeist from where I started some trips in my youth and later on I came there almost every day when I changed jobs. I have quite some memories about that station. And the first one is me being maybe 5 years old, sitting at the back of my dads bicycle. Waiting there for a train to pass by. I was amazed by the little house standing there. It was the place where the man sat who shut and opened the barriers to stop traffic from crossing the railroad track when a train passed by. 

Time changes everything so the little house was taken down and the barriers now close and open automaticly. The house and the man were no longer needed. Just a memory from the past, of a time when I was still a little boy.

Nóstos and álgos, two Greek words, nóstos means homecoming and álgos means pain. It was first used in the 17th century to describe the state of mind of soldiers fighting far away from home. Actually it was a form of melancholy.

Nostalgia can refer to a general interest in the past, its personalities, and events, especially the "good old days" from earlier in one's life.

The more I discover about life, the more I must conclude that the past wasnt always as good as I thought. When I learn more about the bigger picture and the whole context of a memorie, it turns out less good then I thought it was. The blurred memories and pics most of the times just show a romantisized and cropped view of what was then. The bad parts I tend to forget and cut them from the ‘picture’.

Some memories of the past are the most clear ones for me, I can recall the situation, the feeling, the smell and so on. Yet I live in the here and now and add new pages to the book of my life. Nostalgia for me doesnt mean I live and desire for the past. Its just nice to now and then think back of the old days and believe it was all good.

Fragment from ' Testament ' by Boudewijn de Groot

After 55 years in this life

 I make the will on of my childhood

not that I have to give away money or good

For smart guy I was never good

but I have some, still beautiful ideals

well cut although they are out of fashion

Who wants them come and get them

especially young people find they are still fine

 

For my parents is the album with the pictures

That are false witnesses of a happy childhood

But they don't show the heartless chats

That raise a child in honor and virtue

and furthermore all foolish things

that they have learned me too much

they can not force me finally also

to become great without deep repentance and regret

 

nothing else there  only a few things

that I keep because no man has something about it

Those are my good childhood memories

you take along  with you as long as you live