Het 35 jarig huwelijk van mijn ouders

1955 – 1990

Eigenlijk begint dit verhaal natuurlijk al veel eerder en wel in 1930 als respectievelijk in mei en oktober van dat jaar twee kinderen worden geboren. In Zeist op 6 mei Rijk Woudenberg en in Driebergen op 14 oktober Anna Gerarda van Remmerden. Van hun jeugd zijn me alleen fragmenten bekend, maar als zij in 1955 gaan trouwen is daar het begin van het gezin waar ik deel van mag uitmaken.

De foto’s van die dag 10 maart 1955 heb ik als kind met bewondering bekeken, die twee mooie mensen, filmsterren in mijn ogen, waren en zijn mijn ouders. Een groot aantal van de mensen die op de foto’s staan leven niet meer, maar zijn ook voor mij heel belangrijk geweest. Ik denk dan met name aan de opa’s en oma’s .

In 1956 werden Annie en Rijk verblijdt met de geboorte van hun eerste kindje en in 1958 weer bingo een zoon. Maar die vreugde duurde maar kort, dan blijkt de zoon een dochter te zijn. Van schrik blijf ik weg tot 1962 en ben plotseling gebombardeerd tot stamhouder, een zware last als je de enige bent die deze tak van de Woudenbergs kan laten voortbestaan.

Terugkijkend kan ik zeggen dat ik een fijne jeugd heb gehad, er zullen ook wel mindere momenten zijn geweest, maar die vergeet je meestal als je terugkijkt en herinnert je dan de leuke dingen:

-modieuze kapsels, brillen en kleren

-boosheid en onbegrip om de dingen die je om voor jou onduidelijke redenen niet kreeg.

Redenen die je als je zelf een gezin hebt maar al te goed begrijpt en spijt hebt dat je dat toen niet begreep.

Nu pas snap ik dat het voor jullie beiden lang niet altijd gemakkelijk is geweest in het leven en ik ben dankbaar voor alles wat ik heb gekregen en de kansen en mogelijkheden die ik had. Kansen die er in jullie jeugd niet waren zoals doorleren. Dankbaar voor alle uren overwerk van pa en de werkhuisjes van ma, waardoor wij beugels kregen om onze tanden nog enigszins in toom te houden.

Vakantie met de Volkswagen Kever vol met luiers en badjes omdat we in 1970 werden verblijdt met maar liefst twee zusjes al dan niet gepland in ieder geval meer dan welkom. Niet bij mij want na oktober komt ook snel december en twee zusjes legden een behoorlijk zware claim op het sint nicolaas budget van 1970. Maar hoe dan ook, er waren cadeautjes , materiële en niet te vergeten twee zusjes. Het zijn denk ik zorgelijke tijden geweest voor jullie, waar ik in zat over sinterklaas cadeautjes werden jullie geconfronteerd met financiële zorgen en een te klein huis. Maar als altijd was er een leidende Hand die uitkomst bood.

We verhuisden naar de Vondellaan een kast van een huis daar was altijd wel wat schoon te maken voor moeders, dag in en dag uit. Pa die ineens na bijna 25 jaar zijn ontslag kreeg bij de GERO. Spannende tijden, maar daar was weer die helpende Hand,  die naar de Broedergemeente leidde waar pa nu nog werkt.

 

Op de Vondellaan begint ook de Exodus van de kinderen, Dineke krijgt verkering met Piet, Gerda ontmoet Kees en van je één, twee trouwen.  Dan is zo’n huis wel erg groot en volgt de verhuizing naar Nijenheim. Dan vlieg ook ik uit, Gerda achterna naar Rotterdam, van de kerk wil ik niets meer weten. De kerk is goed voor mijn ouders en ik redt mezelf wel denk ik, of dacht ik. Als je dan alleen in een ziekenhuis internaat woont, heb je veel tijd om na te denken en zoek je troost in de bijbel, dat had ik nooit gedacht. Je ouders die je niet meer begreep, mis je dan wel enorm. Op vrijdag staat dan je tas al klaar om weer snel naar Zeist te reizen, want daar liggen je wortels en daar voel je je thuis.

Al die dingen die je als normaal accepteerde zijn dan niet meer zo vanzelfsprekend maar een voorrecht.

In 1982 krijg ik weer verkering met Carin, in 1979 was dat na zes weken iets te benauwd voor me, maar nu is het echt goed raak. In januari 1983 krijgen we onze flat en gaan samenwonen, daar waren jullie het zeker niet mee eens. Geen commentaar, jullie gaven ons de ruimte om ons eigen leven te gaan leiden. Dat is voor mij enorm belangrijk geweest want ik werd als volwassene gezien.

Jullie zijn dan al drie keer opa en oma, Dineke en Piet hebben Marloes en Jorrit en Gerda en Kees kregen Jordi. En zijn Carin en ik al 7 jaar getrouwd en hebben ook al drie kinderen gekregen. Langzaam aan ga je dan steeds meer dingen begrijpen van je ouders en ook het hoe en waarom van beslissingen die voorheen duister voor je waren.

Jullie zijn weliswaar nog geen oude bessen, maar wel dik door de middelbare leeftijd heen en houden het samen al 35 jaar uit in lief en leed. Ik hoop dat er nog vele jaren mogen volgen waarop we met z’n allen in dankbaarheid mogen terugzien.

Veel heb ik niet opgeschreven, maar ik ben jullie dankbaar voor alles wat je tot nog toe voor me hebt gedaan en betekend, kortom:

Ik hou van jullie!

 

the 35 yrs anniversary from my parents marriage

1955 – 1990

Actually this story of course begins much earlier in 1930 as respectively in May and October of that year two children are born. In Zeist on 6 may the birth of Rijk Woudenberg and in Driebergen on October 14, Anna Gerarda van Remmerden. Of their youth are fragments known for me, but if they get married in 1955 its the start of the beginning of the family where I belong.
The pictures of that day 10 March 1955 as a child I watched with admiration, two beautiful people, movie stars in my eyes, were and are my parents. A large number of the people on the pictures are no longer living, but have also been very important to me. I am thinking in particular of the grandpas and grandmas.

In 1956 were Annie and America rejoices with the birth of their first baby bingo again in 1958 a son. But that joy lasted only briefly, then turns out the son a daughter tob e a daughter. I did stay away then till 1962 and am suddenly bombarded to stem holder, a heavy burden if you are the only person who can perpetuate this branch of Woudenbergs.

Looking back I can say that I've had a fine youth, there will also be a lesser moments, but you usually tend to forget them.  If you look back and remember than the nice things:

-fashionable hairstyles, glasses and clothes

-anger and misunderstanding to the things you didnt get for to you unclear reasons

Reasons you understands all too well when you got you own family and are sorry that you did not understand that then.
Only now I understand that it's not always been easy for both of you in life and I'm grateful for everything that I've gotten and the opportunities and possibilities that I had. Opportunities that were not there in your youth such as studying.

Grateful for all hours of overtime by pa and the workhouses of ma, which gave us our teeth brackets to somewhat keep our teeth in place.
Holiday with the Volkswagen Beetle full of diapers and baths because we were rejoicing in 1970 by as much as two sisters whether or not planned in any case more than welcome. Not with me because after October comes december and two sisters also quickly laid a pretty heavy claim on the sint nicolaas budget of 1970. But anyway, there were presents, not to mention material and two sisters. I think these are worrisome times for you guys, where I was in it about Saint Nicholas gifts, were you faced with financial worries and a small house. But as always there was a guiding Hand that offered a way out.

We moved to the Vondellaan a very BIG house there would always be some clean up to do for mom, day in and day out. Dad who all of a sudden got his resignation after nearly 25 years at the GERO. Exciting times, but there again was that helping Hand, which led to the Broedergemeente where pa now still works.

On the Vondellaan also begins the Exodus of the children, Dineke gets courtship with Piet, Gerda met Kees and got one, two…. married. The big house got too big and then follows the move to Nijenheim.

Then I also fly out to Rotterdam, chasing my sister Gerda. From Church,  nothing more I would like to know. The Church is good for my parents and I save myself  I guess, or I thought then. If you live in a hospital only boarding school, then you have a lot of time to think and look for solace in the Bible, that I had never imagined. Your parents that you did no longer understood, you miss them soo much. On Friday State than your bag all ready to get back to travel quickly to Zeist, where are your roots and feel at home.

All those things you will no longer be accepted as obvious as normal but a privilege. 
In 1982 I will be getting courtship with Carin, in 1979 was that after six weeks something too stuffy for me, but now it's really good touch. In January 1983, we get our flat and moved in together, there you were certainly disagree. No comment, you gave us the space to live our own life. That's been very important for me because I was seen as an adult.

You are than three times already grandparents, Dineke and Piet have Marloes and Jorrit and Gerda and Kees got Jordi. And  Carin and I are being married for 7 years and have gotten three children also. Slowly you go then to more and more understanding the  things from your parents and also the how and why of decisions that formerly were dark for you. 

You guys are still no old berries, but thick through the middle age back and together in joy and sorrow  for 35 years. I hope that there are still many years to come in  which we all may look back in gratitude. 
Much  I have not written down, but I am grateful for all you have done for me so far and all you mean and meant for me,

in short: I love you!